เศรษฐกิจไทย
ตั้งแต่ปี 1987 ถึง 1990 GDP บันทึกอัตราการเติบโตที่แท้จริงต่อปีที่ร้อยละ 9.5, thirteen.2, 12.2 และ 11.6 ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อัตราการเติบโตก็อยู่ในระดับ 8–9 เปอร์เซ็นต์ แต่โมเมนตัมของการเติบโตยังคงแข็งแกร่ง ที่สำคัญที่สุด ประเทศไทยต้องการรัฐบาลระดับชาติที่สามารถอยู่เหนือความบาดหมางระหว่างฝ่ายกรุงเทพฯ และมุ่งเน้นเชิงปฏิบัติในการดำเนินนโยบายใดก็ตามที่จะทำให้ธุรกิจเติบโตมากขึ้นและมาตรฐานการครองชีพในครัวเรือนส่วนใหญ่สูงขึ้น คำมั่นสัญญาล่าสุดของทางการต่อกิจการที่ขาดตลาดที่ชัดเจนหรือยั่งยืนในประเทศไทย เช่น กัญชาหรือยานพาหนะไฟฟ้า ดูไม่ค่อยมีประโยชน์สำหรับผู้สังเกตการณ์รายนี้ มีความเป็นไปได้ที่ประเทศไทยสามารถรื้อฟื้นความฝันที่จะมีชื่อเสียงในด้านการเงินในเอเชียและระดับโลกดังที่ผู้กำหนดนโยบายของกรุงเทพฯ จินตนาการไว้ในช่วงทศวรรษปี 1990 อย่างไรก็ตาม คำตอบที่สมบูรณ์กว่านั้นก็คือ คำมั่นสัญญาของเงินบาทนั้นขึ้นอยู่กับความสามารถของรัฐบาลในการแก้ไขปัญหาเชิงโครงสร้างที่ลึกลงไป และหลีกเลี่ยงฟองสบู่หนี้และทรัพย์สินที่สร้างความเสียหายให้กับประเทศไทยในช่วงที่เศรษฐกิจเฟื่องฟูในช่วงก่อนหน้านี้…